به مناسبت شب عاشورا

قتل صبر آن است که انسانی یا حیوانی را بسته نگه دارند و بکشند. در حدیث است که پیامبر (صلّی الله علیه و آله) کسی را اینگونه نکشت و از اینگونه کشتن چهارپایان نیز نهی شده است، یعنی اینکه جانداری را زنده نگه دارند و آنقدر به آن ضربه بزنند تا بمیرد. به شهداء و اسیرانی که کشته می شوند نیز «مصبور» گفته می شود. در مورد حیواناتی که زجرکش می شوند نیز به کار می رود.

از مظلومیت سیدالشهداء (علیه السّلام) و قساوت کوفیان از جمله آن بود که حسین بن علی(علیهما السّلام) را درحالی که هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه های شمشیر و نیزه قرار دادند و سر مقدسش را جدا کردند.

امام سجاد (علیه السّلام) به عنوان افشاگری از ستم یزیدیان، در خطبه ای که در کوفه در حال اسارت خواند از جمله فرمود: أنا ابن من قُتل صبراً و کفی بذلک فخراً[1]؛ من پسر کسی هستم که به قتل صبر کشته شد و همین افتخار مرا بس.[2]